Bij het automatiseren van rekenregels uit de NEN9997-1 voor paalfunderingen blijkt dat een aantal niet gemakkelijk zijn te vatten in programmeertaal. Daarbij leidt het nadenken over hoe we dit kunnen oplossen in universele principes die in alle gevallen gelden, tot onverwachte inzichten en tot het besef dat een aantal rekenregels met een praktische insteek (en niet perse een logische) is gekozen. We vonden deze opvallend genoeg om te delen in dit artikel.

We richten ons nu specifiek op het automatisch groeperen van sonderingen binnen een constructie met als doel de optimale factoren (toets artikel 7.6.2.3) te vinden en het bepalen van de maximaal toegestane afstand tussen onderzoekspunten (toets artikel 3.2.3 (e)). In beide gevallen speelt de variatie van het berekende draagvermogen per sondering in vergelijking met alle sonderingen in de groep een rol.

Voorafgaand aan het opstellen van de programmeercode zijn 2 voorwaarden gesteld waar de NEN9997-1 niet eenduidig uitsluitsel over geeft:

  1. Sonderingen binnen een groep moeten altijd naast elkaar liggen en niet worden doorsneden door een andere groep (continuïteit van de groep).
  2. Sonderingen kunnen in meerdere groepen voorkomen wanneer de variatiecoëfficiënt voldoet aan de norm.

CRUX collega's Robin Wimmers en Johan Zwaan hebben beiden bijgedragen aan het artikel. Lees het volledige artikel (in het NL) hier.

CEMS en CRUX-adviseurs en -specialisten dragen regelmatig bij aan de kennisontwikkeling in de sector door het geven van cursussen, het schrijven van artikelen/publicaties in vakbladen of het geven van (gast)colleges aan universiteiten of hogescholen.

Site by Alsjeblaft!